|
Ecologische verbindingen(EHS, EVZ)
De kaart uit de Atlas "Groen Gelderland", 2006 (aangevuld met enkele ecologische verbindingszones, evz) toont de geplande Ecologische hoofdstructuur (EHS) in en rond het Binnenveld. De uiterwaarden zijn onderdeel van de verbindingen tussen de Utrechtse heuvelrug en de Veluwe. De gebieden langs de Grift vormen via "stapstenen" in de zuidelijke helft van het Binnenveld, de verbinding tussen de uiterwaarden en de noordelijke delen van de Gelderse Vallei. Interessant en ecologisch uitermate belangrijk is dat bodem- karakteristieken van de geplande gebieden van de ecologische hoofdstructuur en de verbindingszones (evz) zeer verschillend zijn. In de uiterwaarden en het aanliggende oeverlandschap vinden we klei op veen, verder naar het noorden langs de Grift liggen de natte hooilanden en nog verder de natte veengebieden van de Bennekommer Meent en de Hellen met de uitzonderlijke kwel-afhankelijke biotopen. Dwars op de Grift zijn er verbindingen tussen de bossen op de Utrechtse stuwwal, via hooilanden en veen met de stuwwallen van de Veluwe. Al die verschillende gronden leveren leefmogelijkheden voor een grote diversiteit aan planten en dieren, en dat op een betrekkelijk klein oppervlak!.
Het Binnenveld is niet alleen uniek wegens de grote verscheidenheid aan biotopen en landschappen, het gebied is vooral ook van groot strategisch belang. Het is immers de doorgang van het rivierengebied naar het noorden van de vallei en de randmeren, bovendien is het de kortste verbinding tussen twee belangrijke natuurgebieden: de Utrechtse Heuvelrug en de Veluwe.
Waarom zijn de ecologische verbindingen zo belangrijk? Ze zorgen er voor dat populaties van dieren en planten niet geisoleerd worden, maar via de verbindingen met elkaar kunnen uitwisselen. Dit draagt sterk bij tot de vitaliteit van de populaties en voorkomt zo het uitsterven van dieren en planten.
De EHS zal zelfs bij volledige uitvoering niet voldoende zijn voor behoud van biodiversiteit. Er is meer nodig, o.a. een akkerranden regeling waarbij boeren betaald krijgen voor inzaaien van wilde planten aan randen van hun akkers of weilanden (zie akkerranden ).
|
|
|
